podejrzeć

podejrzeć
podejrzeć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}podglądać {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • podejrzeć — dk VIIb, podejrzećrzę, podejrzećrzysz, podejrzećrzyj, podejrzećrzał, podejrzećrzany reg. podglądnąć dk Va, podejrzećnę, podejrzećniesz, podejrzećnij, podejrzećnął, podejrzećnęła, podejrzećnęli, podejrzećnięty, podejrzećnąwszy podglądać ndk I,… …   Słownik języka polskiego

  • podglądać — → podejrzeć …   Słownik języka polskiego

  • podglądnąć — → podejrzeć …   Słownik języka polskiego

  • podglądać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podglądaćam, podglądaća, podglądaćają, podglądaćany {{/stl 8}}– podglądnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}reg. dk IVa, podglądaćnę, podglądaćnie, podglądaćnij, podglądaćnął, podglądaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapuścić — pot. Zapuścić oko, spojrzenie, wzrok, żart. żurawia «podejrzeć, zajrzeć ukradkiem»: (...) siedząc u ojca na kolanach, mogłem zapuszczać wzrok do środkowej szuflady. Leżały tam przedmioty, które oglądałem zawsze z nie słabnącym podziwem i… …   Słownik frazeologiczny

  • zapuszczać — pot. Zapuścić oko, spojrzenie, wzrok, żart. żurawia «podejrzeć, zajrzeć ukradkiem»: (...) siedząc u ojca na kolanach, mogłem zapuszczać wzrok do środkowej szuflady. Leżały tam przedmioty, które oglądałem zawsze z nie słabnącym podziwem i… …   Słownik frazeologiczny

  • klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… …   Słownik języka polskiego

  • pod- — 1. «przedrostek modyfikujący znaczenie podstawowego tematu czasownika» a) «oznacza kierunek działania poniżej czegoś, w dolną część czegoś, np. podkopać, podkreślić, podpisać» b) «oznacza ruch z dołu do góry, np. podnieść, podsadzić, podskoczyć»… …   Słownik języka polskiego

  • podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… …   Słownik języka polskiego

  • podpatrzyć — dk VIb, podpatrzyćrzę, podpatrzyćrzysz, podpatrzyćpatrz, podpatrzyćrzył, podpatrzyćrzony podpatrywać ndk VIIIa, podpatrzyćruję, podpatrzyćrujesz, podpatrzyćruj, podpatrzyćywał, podpatrzyćywany «przyjrzeć się komuś, czemuś z ukrycia,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”